A masía Clavell agóchase nalgún punto dos montes de Les Guilleries. En tempos de guerra, aínda que está rodeada de cazadores, bandoleiros, carlistas, maquis, pantasmas e demos, segue a resistir. Habitada por mulleres, vivas e mortas, desprezadas por bruxas, feas, trafulqueiras e fedellonas, os seus cuartos gardan centos de anos de recordos: os de Joana, quen para atopar un marido fixo un pauto que orixinou unha proxenie maldita; os de Bernadeta, a quen lle botaron tanta auga con tomiño nos ollos cando era nena que acabou vendo o que non debía; ou os de Blanca, que naceu sen lingua e non fala, pero observa. "Deiche ollos e miraches as tebras" é unha obra máxica chea de luz, encantamentos e fabulacións.

Adultos/as